تاریخ ایسلند، سرزمینی سرد و یخی - وبلاگ دخترانه ها

به گزارش وبلاگ دخترانه ها، تاریخ ایسلند

باز هم می خواهیم به تاریخ سفر کنیم اما نه در سرزمین های گرم و استوایی یا کوهستانی و نیمه خشک و یا بیابانی، بلکه یکی از سرزمین هایی که برای هر کسی سفر به آنجا جذابیت های ویژه ای دارد، یک کشور سرد با تاریخی شنیدنی و جالب. در سفر به تاریخ امروز به منطقه ایسلند می رویم و تاریخ ایسلند را که سرزمینی با آب وهوای سرد و قطبی است می خوانیم. در تاریخ ایسلند آنچه که درباره نخستین ساکنان این سرزمین ثبت شده به عده ای از کشیش های ایرلندی نسبت داده شده است که این افراد در قرن های هفتم و هشتم میلادی به سرزمین مهاجرت کردند و در آن جا ساکن شدند.

این مهاجران کسانی هستند که بعدها یعنی در قرن 9 به وسیله وایکینگ ها که در تاریخ ایسلند نقش مهمی دارند از این جزیره اخراج شدند. جغرافیا و موقعیت ویژه این سرزمین در تاریخ آن و ساکنانش نقش عمده ای داشته است. با این حال این سرزمین که پایین تر از مدار قطبی واقع شده است توده هوایی معتدل از سرمای شدید سرزمین جزیره ای ایسلند کم نموده است. امروز وبلاگ دخترانه ها از تاریخ ایسلند و مردمانش برای شما می گوید.

تاریخ ایسلند از گذشته های دور تا امروز

محققان و تاریخ نگاران تاریخ ایسلند کشیش های ایرلندی را نخستین ساکنان این سرزمین در سده 7 و 8 میلادی می دانند که البته حضورشان دوام چندانی نداشت و به وسیله کسان دیگری به نام وایکینگ ها از سرزمین یخی بیرون شدند. وایکینگ های نروژی حدودا نیمه قرن 9 میلادی با هدف ایجاد یک سرزمین نو برای خود جزیره سرد و یخی ایسلند را کشف کردند.

حضور وایکینگ ها در ایسلند

طبق نظر محققان تاریخ ایسلند اولین کسی که این موطن نو را کشف کرد وایکینگی به نام نادودور بود. این مرد که گویا راه و مقصد خود را گم نموده بود و قصد رفتن به جزایر فارو را داشت بعد از یک سفر دریایی دراز مدت به سرزمینی به نام ایسلند رسید! (گمراه شدن همواره هم بد نیست و گاهی باعث می گردد راه ها و درهای جهانی نوی به روی ما باز گردد و در تاریخ ماندگار شویم!!) اما بعد از این موضوع تلاش های اولیه وایکینگ ها برای اسکان همیشگی در سرزمینی پوشیده از برف و یخ، به وسیله فلوکی ویلگروآسون یکی از همان مردان وایکینگ شکل گرفت.

این مرد ماجراجو در قسمت شمال غربی جزیره ایسلند به خشکی رسید اما از بخت نه چندان خوبش آن سال زمستان سرد و استخوان سوزی داشت که حیوانات اهلی که در این سفر اکتشافی همراه فلوکی ویلگروآسون بودند همه تلف شدند و مرد ماجراجوی تاریخ ایسلند به نروژ برگشت. این وایکینگ پر دل و جرات و اهل ریسک و خطر همان کسی است که برای خانه و سرزمین نوش نام انتخاب کرد و بر این سرزمین نو نام ایسلند گذاشت که معنی آن یعنی سرزمین یخ بود.

مهاجرت نروژی ها و کوچ نشین ها به ایسلند

بعد از این ماجرا مهاجران دیگری که گویا دنبال تنوع بودند خانه و سرزمین را ترک نموده و به قصد ساختن یک خانه دائمی و سکونت همیشگی در آن، از سرزمین آبا و اجدادی خود نروژ و بعلاوه دیگر کوچ نشین های وایکینگ جزایر بریتانیا راه ایسلند را در پیش گرفته و به این سرزمین آمدند. این افراد مهاجر اختیار خود را در این سفر به شخصی از اهالی نروژ به نام اینگولفور آرنارسون سپرده و در پی او با ایل و تبار خود به ایسلند رسیدند.

اینگولفور آرنارسون که رهبری این قوم مهاجر را به عهده داشت و خود نیز با خانواده اش به این مهاجرت اقدام نموده بود با اعضای خانواده و برده هایش و حیواناتی که به همراه آورده بود در ریکیاویک استقرار یافت و همان جا ساکن شد. این شهر بعدها مرکز سرزمین جزیره ای ایسلند شد. مهاجرت همچنان ادامه یافت.

استقلال ایسلند

حالا با این سیل مهاجران برف و یخ دوست، جمعیت این جزیره در سال 930 میلادی به حدود 40 هزار نفر رسید. در این زمان وقت وقت آن بود که ریش سفیدان و بزرگان حرکتی نمایند که اولین اقدام سیاسی در این جزیره پدیدار گردد و شالوده یک نهاد سیاسی و حکومتی پی ریزی گردد بنابراین در این سال ریش سفیدان جزیره با عنوان آلدینگ در مکانی به نام دینگوتلیر انجمنی یا بهتر بگوییم شورایی را تشکیل دادند. نام آلدینگ تا امروز نامی است که بر مجلس ایسلند است. در حال حاضر نوع حکومت در سرزمین یخ و سرما جمهوری است.

اما تاریخ ایسلند برای شکل گیری خود فراز و فرودهای زیادی هم به خود دیده است. این کشور از سال 1262 تا 1918 جزء پادشاهی نروژ بود و بعد قسمتی از پادشاهی دانمارک شد. ناسیونالسیم و میهن دوستی واژه هایی بودند که در دوران معاصر در این سرزمین معنا پیدا کرد و در قرن 19 تفکرات ناسیونالیستی در باور و اندیشه ایسلندی ها مجال رشد یافت و از این زمان بود که ملی گرایی ایسلندی شرایطی را برای این کشور فراهم کرد که این باورها ریشه های استقلال خواهی را در تفکر مردم این سرزمین آبیاری کرد و منجر به استقلال این کشور در قرن نوزدهم شد، ایسلند از دانمارک و هر کشور دیگری مستقل شد.

اما با این همه پیوند های گوناگون دو کشور دانمارک و کشور تازه استقلال یافته ایسلند در آن دوران غیر قابل انکار بود. تا اینکه در جنگ دوم جهانی این پیوند از میان رفت و جمهوری اعلام شد. در سال ها و دهه های بعدی تنش و کشمکش و اختلاف بر سر حق ماهیگیری و آب های ساحلی ایسلند کار را به جایی رساند که به درگیری با نیروی دریایی بریتانیا رسید. این درگیری ها و جنگ های سه گانه در تاریخ ایسلند به جنگ های روغن ماهی مشهور است.

این کشور که تا قرن بیستم یکی از فقیرترین کشورهای جهان محسوب می شد بعد از جنگ دوم جهانی با سیاست های اقتصادی، صنعتی کردن ماهیگیری و یاری های اقتصادی به رفاه نسبی رسید پس از آن رفته رفته به یکی از مرفه ترین کشورهای جهان تبدیل شد و از لحاظ شاخص توسعه انسانی در جایگاه و رتبهٔ اول در بین کشورهای جهان نهاده شد.