کلنجار برای پاسخ به سوال جنجالی: وزیر استقلالی است یا پرسپولیسی؟
به گزارش وبلاگ دخترانه ها، در روز هایی که ویروس کرونا روزانه جان حدود 500 ایرانی را می گیرد و در حالی که آمار های اقتصادی ایران، شرایط خوبی را برای شهروندان نشان نمی دهد، مهم ترین دغدغه بخشی از مردم، شرایط دو تیم پرسپولیس و استقلال است. آن ها در شبکه های اجتماعی و با استفاده از تریبون های هواداری نظرات خود را بیان می کنند و یک گام جلوتر گذاشته و حتی برای اقدامات عملی نظیر تجمع در مقابل ساختمان باشگاه، وزارتخانه ورزش و مجلس شورای اسلامی را برنامه ریزی می کنند تا نشان دهند متولی دو باشگاه یعنی وزیر ورزش، هوادار تیم مقابل است!
این شاید برای خیلی ها غیرقابل تصور باشد؛ در روز هایی که کشور به خاطر شیوع ویروس کرونا باید قرنطینه باشد و مردم در خانه بمانند، بار ها و بار ها هواداران قرمز و آبی یکجا جمع شده اند تا صدای خود را به مسئولان فوتبال، ورزش و حتی مقامات سیاسی برسانند. این البته پدیده ای نوپا در فوتبال ایران است و همین موضوع سبب شده تا توجه ها بیش از پیش به تجمعات هواداری جلب شود.
نکته مهم درباره گردهمایی پرتعداد هواداران پرسپولیس و استقلال در مقابل نهاد های مختلف، این است که آن ها هیچگونه سازماندهی رسمی و خاصی ندارند. کانون هواداران که در بیشتر کشور ها به صورت مستقل اداره می شود، در این دو باشگاه زیر نظر مدیران است و طبیعتا هیچگاه نگاه انتقادی به خود نمی گیرد. علاوه بر این، هیچ سازمان دیگری هم از سوی هواداران تشکیل نشده و آن ها فقط با هماهنگی در شبکه های اجتماعی و صفحات و گروه های هواداری، اقدام به برگزاری این گردهمایی ها می کنند؛ موضوعی که سبب شده تا جستجو هسته اصلی تجمع کنندگان سخت و در بسکمک مواقع غیرممکن باشد.
مریم یکی از کاربرانی است که در فضای تلگرام فعالیت سفت و سختی در این خصوص دارد، او درباره این فراخوان ها و نحوه انتشارش می گوید: شاید تجمع هواداری هم مثل بقیه تجمع ها نتیجه ای نداشته باشد، اما ما باید کارمان را انجام دهیم. این که هرروز یک فراخوان صادر می شود آفت کار ماست، اما از طرف دیگر این که تجمع ما لیدر معینی ندارد، کار باشگاه را برای مذاکره و کار نهاد های امنیتی را برای جمع کردنش سخت می کند که مورد دوم به نفع ماست.
در ایران کمتر کسی پیدا می شود که تاریخچه مدیریت دو باشگاه را نداند؛ باشگاه هایی که در 40 سال اخیر، تحت مالکیت نهاد های حکومتی و دولتی بوده و حالا حدود دو دهه است که به وزارت ورزش رسیده اند. از زمان حضور مسعود سلطانی فر به عنوان وزیر در این وزارتخانه اتفاقات متعددی در دو باشگاه رخ داده که مجموع آن ها سبب شده تا امروز او از سمتی استقلالی و از سمت دیگری پرسپولیس شناخته شود؛ اما آیا او واقعا هوادار تیم خاصی است؟ تلاش می کنیم تا به این سوال پاسخ دهیم.
* بی ثبات ترین روز های استقلال و پرسپولیس
یکی از نقد هایی که هواداران آبی و قرمز به شرایط پرسپولیس و استقلال دارند، تغییرات بسیار زیاد در پست مدیرعاملی تیم محبوبشان است؛ آبی ها در دوره مسعود سلطانی فر 7 مدیرعامل مختلف داشته اند و سرخ ها شش مدیرعامل مختلف را داشته اند و نتیجه این شرایط نیز آن چیزی نبوده که هواداران تصورش را می کردند. نکته جالب این است که در میان این 11 مدیر، حتی افرادی مثل علی فتح الله زاده و محمدحسن انصاری فرد هم که محبوبیت قابل توجهی بین هواداران داشتند نیز نتوانستند کاری از پیش ببرند تا بسکمک مسائل ساختاری را به عنوان اصلی ترین معضل این دو باشگاه پرافتخار مطرح کنند.
رضا حسنی خو، رضا افتخاری، امیرحسین فتحی، اسماعیل خلیل زاده، علی فتح الله زاده، احمد سعادتمند نفراتی که از سال 1395 بر پست مدیرعاملی استقلال تکیه زدند. جنجالی ترین آن ها امیرحسین فتحی بود که برخلاف بازیکنان استقلال، به درخواست مصاحبه در این باره پاسخ مثبت داد. او درخصوص برچسب وزیر پرسپولیسی، می گوید: من نمی دیدم که چطور از پرسپولیس حمایت می شد، اما می توانم بگویم هر کاری که از ایشان درخواست کردم برای ما انجام می داد. دسترسی من به شخص وزیر 10 برابر دسترسی پرسپولیسی ها بود. من شاید هفته ای چهار بار او را می دیدم. هر کاری که از استقلال درخواست کردیم خدا پیغمبری انجام داد!
در پرسپولیس هم اوضاع به هیچ وجه بر وفق مراد نبوده و علی اکبر طاهری، حمیدرضا گرشاسبی، ایرج عرب، محمدحسن انصاری فرد و مهدی رسول پناه به عنوان مدیرعامل طی دوره مدیریتی سلطانی فر در باشگاه پرسپولیس فعالیت کردند.
ایرج عرب که مدت کوتاهی به عنوان مدیرعامل این باشگاه فعالیت کرده در پاسخ به این سوال اینطور واکنش نشان داد: برای هر وزیری هم پرسپولیس و استقلال از یک درجه اهمیت برخوردار هستند چرا موفقیت های این دو تیم روی شرایط او تاثیرگذار است. پرسپولیس و استقلال مثل پسران او هستند و موفقیت و شکست هر کدام می تواند برای او تاثیرگذار باشد و در دوره مدیریت من در پرسپولیس هیچ تفاوتی بین استقلال و پرسپولیس قائل نبود.
محمدعلی ترکاشوند معاون پرسروصدای طاهری در این باره با ما صحبت کرد و گفت: نمی دانم ایشان پرسپولیسی است یا استقلالی، زمانی که ما با ایشان کار کردیم، واقعا این را حس نکردم که هوادار تیم خاصی باشد، شاید پسرش پرسپولیسی باشد، اما خودش به هیچ وجه! در مدتی که ما بودیم ایشان هیچگاه مانع اقدامات ما نشد و فکر می کنم در استقلال هم اوضاع به همین شکل بوده باشد.
سیدجلال حسینی، کاپیتان پرسپولیس هم در اینباره می گوید: اینکه می گویند وزیر برای پرسپولیس وقت و هزینه بیشتری می کند را نمی توانم قبول کنم. شما ببینید پرسپولیس در این سال ها قهرمان شده، اما از نظر قراردادی و مسائل دیگر چه برتری نسبت به حریف داشته است؟ همین فصل جدید بیشتر بازیکنان ما به دلیل سقف قرارداد و اینکه مدیریت وقت (رسول پناه) اعلام کرده نمی تواند قراردادی را بالاتر ببرد رفت، اما در تیم های دیگر و تیم رقیب، اما قرارداد ها به چه شکل بوده؟ انگار نه انگار که پرسپولیس در این سال ها قهرمان شده و دو بار به فینال رفته است و شرایط ما بدتر از تیم های دیگر است. برانکو چرا رفت؟ اگر وزیر پرسپولیسی بود که باید قراردادش پرداخت می شد و می ماند و خیلی چیز های دیگر!
در کنار تغییرات وسیع و پی در پی در بخش مدیریتی، اوضاع در کادرفنی دو تیم هم مطلوب نبوده؛ علیرضا منصوریان، میک مک درموت، وینفرد شفر، فرهاد مجیدی (دو بار)، آندره آ استراماچونی، مجید نامجو مطلق و محمود فکری مربیان استقلال در این مدت بوده اند، اما در پرسپولیس تنها برانکو ایوانکوویچ، گابریل کالدرون و یحیی گل محمدی روی نیمکت نشستند. مسئله ای که اتهام وزیر پرسپولیسی را بین هواداران استقلال تقویت می کند، اما از سوی دیگر هواداران پرسپولیس ثبات برانکو را نه بر اثر عملکرد مدیریت بلکه نتیجه تلاش خود این مربی کروات دانسته اند.
موضوع انتخاب سرمربی مسئله ای جنجالی است؛ در مورد آندره آ استراماچونی از امیرحسین فتحی نیز سوال می پرسیم که او توضیح می دهد: در مورد پول ایشان نمی توانست کمک کند. اگر ما پول می خواستیم به اسپانسر ها مثل ایرانسل زنگ می زد، اما برای استراماچونی نباید به او چیزی می گفتیم. این موضوع به هیات مدیره ربط داشت، او پولی نداشت که به ما بدهد. وزیر چرا باید پول استراماچونی را می داد؟ مگر وزیر پول برانکو را داده؟ وزیر اگر پول داشت که باید پول کی روش و ویلموتس را تسویه می کرد، چون به هر حال آن ها مهم تر بودند. این را باید بگویم که شخصی وزیر هر کاری که از او درخواست کردیم را برای ما انجام داد.
از سوی دیگر هواداران پرسپولیس اعتقاد دارند که وزارت ورزش، تلاش دارد تا جلوی موفقیت این تیم را بگیرد تا هر دو باشگاه تحت مالکیتش، به یک اندازه جام قهرمانی کسب کنند. اما ترکاشوند این موضوع را تکذیب می کند: شاید خیلی از پرسپولیسی ها و حتی مدیران باشگاه هم این را تائید کنند، اما من هیچ وقت چنین چیزی را ندیدم. فضا همواره برابر بود و به صورت مساوی پیش می رفتیم و هیچ وقت نشد که آقای وزیر جلوی ما را در یک کار بگیرد. خداراشکر که حضور آقای برانکو باعث شد که پرسپولیس موفقیت های چهار ساله را تجربه کند. من به هیچ وجه فرضیه وزیر پرسپولیسی یا استقلالی را قبول ندارم.
* وزیر پرسپولیسی - وزیر استقلالی؛ فرضیه، اتهام، توهم!
در بیشتر تجمعاتی که هواداران پرسپولیس و استقلال برگزار کرده اند، جملگی شعار وزیر پرسپولیسی - وزیر استقلالی سر داده شده است؛ از جمله در آخرین آن ها که مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار و به دعوت این نهاد از پیشکسوتان دو تیم منجر شد. رضا یکی از فعالان استقلالی توییتر است که برای توضیح این برچسب می گوید: مسعود سلطانی فر شخصا برای دریافت رضایت نامه گل محمدی از شهر خودرو وارد عمل شد و عدم رضایت فرهاد حمیداوی از این ماجرا نشان می داد برخلاف میلش مجبور به صدور رضایت نامه شده بود. نقش سلطانی فر در مطالبه هواداران استقلال برای بازگشت استراماچونی چه بود؟.
اما پیروز قربانی پیشکسوت آبی ها نظر متفاوتی با این هوادار دارد؛ او پا را فراتر گذاشته و به مسئله رئیس جمهوری اشاره می کند: علاقه ای به صحبت کردن در این مورد ندارم، ولی معین است که تفاوت بین دو تیم وجود دارد. بالاخره به سمت دو تیم گرایش هست؛ فقط همین را بگویم که چطور رئیس جمهور قبلی به استقلال کمک می کرد، پس طبیعی است که رئیس جمهور فعلی هم علاقه داشته باشد به تیم مورد علاقه اش کمک کند.
این در حالی است که در اردوی هواداران پرسپولیس هم نظرات ضد و نقیض زیادی وجود دارند. امیر و رضا دو پرسپولیسی که باهم به استادیوم می فرایند و در توییتر هم حسابی فعال هستند، در یک بحث خودمانی با حضور خبرنگار ما شرکت کرده و درباره وزیر استقلالی این جملات را به زبان آورده اند: وزیر پرسپولیسی واژه ای بود که از سکوی هواداران استقلال شنیده شد و فضای رسانه ای را حتی بین مربیان و پیشکسوتان مملو از توهم و خالی از منطق کرد، اگر از زبان پرسپولیسی ها هم شنیده شود، پیروی از تیم رقیب است و منطق درستی پشت خود ندارد.
رضا هم می گوید: من به گرایش رنگی وزیر کاری ندارم، اما تصمیماتی که او می گیرد، بیشتر برای منافع خودش است و ربطی به منافع پرسپولیس و استقلال ندارد. اینکه می گویند وزیر به دنبال رضایتنامه یحیی بوده را هم می توان با نامه و درخواست وزیر برای مرتضی تبریزی به وزیر صنایع و دریافت این مهاجم از ذوب آهن مشابه دانست. پس وزیر برای هر دو تیم کار می کند و در جای لازم از اختیارات یا اهرم خود به نفع تیم ها سود می برد.
سعید یکی دیگر از هواداران استقلال است که در این بحث مشارکت می کند، او فرضیه وزیر پرسپولیسی را اینطور توضیح داده است: وزیر ورزش ایرج عرب که عملکردش کمی بهتر بود و قهرمانی برای پرسپولیس آورده بود را برکنار کرد تا مدیری قوی تر روی کار بیاورد. دقت کنید در آن شرایط بحرانی استقلال به فکر قوی تر کردن پرسپولیس بود که شرایط خوبی داشت.
این نظر را با علی جباری پیشکسوت آبی ها در میان گذاشتیم و او نیز گفت: این را همه می دانند و شکی در آن نیست که وزیر یک گرایشی نسبت به پرسپولیس دارد و غیرقابل انکار است. نه وزیر بلکه پسر و معاونین او به سمت پرسپولیس هستند که طی این مدت روسایی که در باشگاه هم معرفی کرده اند معین می کند که وزیر کدام طرفی است.
در اردوی پرسپولیسی ها، میانه روی بیشتری وجود دارد، اما زمانی که بدانیم آن ها 11 تجمع را در سال های اخیر مقابل وزارت ورزش برنامه ریزی کرده اند، درک خواهیم کرد که قرمز ها نیز به هیچ عنوان از عملکرد مسعود سلطانی فر راضی نیستند. علی یکی از هوادارانی است که چند بار در این تجمعات حضور داشته؛ از او می پرسیم که آیا ترس بازداشت را ندارد؟ می گوید: من قبلا 2 بار در استادیوم بازداشت شدم و از این چیز ها نمی ترسم، اگر واقعا وقتش را داشتم حتما به همه تجمعات می رفتم، چون اگر فشار نباشد، به کار ما رسیدگی نمی کنند.
حسین کلانی اسطوره باشگاه پرسپولیس که همواره نظراتش مورد توجه استقلالی ها نیز بوده، با انتقاد از تجمع هواداران پرسپولیس و استقلال می گوید: تجمعات هواداری بی نتیجه خواهند بود، چون تصمیمات در ورزش ما به صورت منفرد گرفته می شوند و نظر هواداران اهمیتی ندارد. مثلا همین چند وقت پیش هواداران دو تیم در مقابل مجلس تجمع کردند؛ چه نتیجه ای داشت؟ از من هم دعوت کردند که به دیدار کنندگان بروم، اما نرفتم، چون این را بی نتیجه می دانستم.
وزیر ورزش و جوانان به عنوان رییس مشترک مجمع دو باشگاه، همواره در سیبل اتهامات وابستگی به یکی از دو تیم بوده است. هر کدام از دو طیف نیز با برشمردن ادله های خاص خود به دنبال احقاق این موضوع هستند و شکست ها و ناکامی های مقطعی از سوی هر دو باشگاه باعث شده تا این اتهام برای عامه باورپذیرتر نیز باشد. دخالت سیاسیون در ورزش امری غیرقابل انکار محسوب می شود و از سالیان دور وجود داشته و احتمالا بعد ها نیز خواهد داشت، اما اینکه آیا نارضایتی هر دو باشگاه پرهوادار کنونی از وزیر ورزش را بتوان با کلید واژه وزیر پرسپولیسی یا استقلالی بسنجیم شاید هیچگاه به قطعیت لازم نرسد.
طبق آنچه در این گزارش آمده اقداماتی که از سوی مسعود سلطانی فر طی دوران حضورش بر مسند ریاست وزارت ورزش و جوانان از سوی هواداران و پیشکسوتان و مدیران هر دو تیم تعبیر متفاوتی دارد. با تمام این اوصاف، اما به نظر می رسد راه چاره اساسی که می تواند حداقل استقلالی یا پرسپولیسی بودن وزیر را به دست فراموشی بسپارد قطع بر یقین واگذاری دو تیم به بخش خصوصی است؛ آنجاست که قطعا تمایلات رنگی و پرسپولیسی و استقلالی بودن وزیر هم نمی تواند هیچ تاثیری بر عملکرد مدیریت بدون وابستگی این دو باشگاه به مسوول شماره یک ورزش کشور داشته باشد.
منبع:ایلنا
منبع: فرارو