وارهمر شناسی (قسمت هشتم): نِکران ها - وبلاگ دخترانه ها

به گزارش وبلاگ دخترانه ها، مردم من ستاره ها را به زنجیر کشیدند و بر مرگ غلبه کردند، آن هم وقتی که موجوداتی که تو از آن ها به وجود آمدی، هنوز از لجن زارهایی که در آن ها به وجود آمدند بیرون نیامده بودند. جنگ های ما واقعیت را سوزاندند و قلمروی پادشاهان ما حد و مرز ندارد. زمینی که روی آن قدم می گذاری مال تو نیست؛ مال ماست.

سِتخ، کریپتِک (مهندس) نکران

مقدمه

در طول تاریخ، قلمروهای پادشاهی و تمدن های زیادی هستند که به اوج می رسند و افول می نمایند و افول یکی از آن ها راه را برای به اوج رسیدن دیگری باز می نماید. داستان نکران ها (Necrons) در وارهمر 40000 نیز از این چرخه تاریخی پیروی می نماید، ولی داستان آن ها با داستان تمدن های دیگری که افول کردند تفاوت دارد و این تفاوت این است که آن ها فرصت پیدا کردند تا بیش از یک بار به اوج برسند.

نکران ها تهدیدی بزرگ برای بیشتر موجودات زنده به حساب می آیند و قصد دارند از راه خون ریزی و مرگ به شکوه گذشته یشان دست پیدا نمایند.

تاریخ باستانی نکران ها در هاله ای از ابهام واقع شده است، ولی اجازه دهید به طور خلاصه و مفید به قصه تمدن آن ها، تکنولوژی شان و آینده ای که انتظارشان را می کشد بپردازیم.

نکران تیرها، جد بزرگ نکران ها

نکران ها گونه ای بسیار قدیمی هستند و عمرشان حتی از الدارها نیز طولانی تر است. هرچند در گذشته های دور آن ها با نام نکران تیر (Necrontyr) شناخته می شدند.

نکران تیرها در دوره قدیم یگانگان (Old Ones) زندگی می کردند و حتی با گونه ای قدیمی تر که ستاره ها را به تسخیر خود درآوردند و می توانستند به راحتی در کهکشان جابجا شوند نیز هم دوره بودند.

برخلاف این گونه، نکران تیرها محدود به زندگی روی سیاره ای پرخطر بودند که در آن بادهای خورشیدی و طوفان های رادیواکتیوی ای که از طرف خورشید منظومه یشان راه می افتاد، شرایط زندگی را برایشان بسیار سخت نموده بود.

به خاطر زندگی در این سیاره، عمر نکران تیرها کوتاه و سرشار از بیماری بود. بدن آن ها دائمآً به سرطان و بیماری های دیگر دچار می شد و گورستان های آن ها از شهرهایشان به مراتب بزرگ تر بود.

برای فرار کردن از این زندگی جهنمی، نکران تیرها تصمیم گرفتند به تکنولوژی سفر در فضا دست پیدا نمایند. در نهایت آن ها پیروز شدند سفینه هایی با سرعت حرکت پایین بسازند و به استعمار منظومه های نزدیک خود روی آوردند.

به لطف مقاومت کم از جانب موجودات دیگر و برخورداری از زمان زیاد، نکران تیرها پیروز شدند امپراتوری شان را توسعه دهند و در بخش زیادی از منظومه شمسی گسترده شوند.

در جریان گسترده شدنشان، آن ها به قدیم یگانگان برخورد کردند و از تکنولوژی پیشرفته یشان در زمینه سفر در فضا و بعلاوه عمر طولانی شان شگفت زده شدند. نکران تیرها همچنان از مشکل عمر کوتاه رنج می بردند و برای همین نزد قدیم یگانگان رفتند و راز عمر طولانی شان را از آن ها جویا شدند.

همان طور که احتمالاً می توانید حدس بزنید، قدیم یگانگان حاضر نشدند راز خود را با نکران تیرها به اشتراک بگذارند. این موضوع باعث ایجاد حسادتی عمیق در نکران تیرها شد. با این حال، زندگی ادامه پیدا کرد و تمدن نکران تیر با مشکل دیرینیه امپراتوری های بزرگ روبرو شد: جنگ داخلی.

جنگ داخلی بین نکران تیرها

نکران تیرها هدفی مشترک داشتند و آن هم فرار از شرایط سخت زندگی شان بود. این هدف مشترک آن ها را با هم متحد نگه داشته بود، ولی وقتی پیروز شدند از آن شرایط فرار نمایند، به مرور به سلسله های (Dynasty) متفاوت تقسیم شدند و هرکدام از این سلسله ها نیز هدف خاص خود را داشت.

بدین ترتیب اولین جنگ تجزیه طلبی نکران تیرها (Wars of Secession) آغاز شد و نکران تیرها برای کسب استقلال از بقیه به جان هم افتادند. اگر این جنگ برای مدتی طولانی ادامه پیدا می کرد، احتمالش بود که نکران تیر ها یکدیگر را منقرض نمایند. بنابراین عاملی بیرونی باید این جنگ را متوقف می کرد.

سالیان سال بود که شورایی متشکل از سه نفر به نام ترایارک (Triarch) بر نکران تیر ها حکم فرمایی می کرد. البته به خاطر طول عمر کوتاه نکران تیرها سه نفری که در ترایارک حضور داشتند دائم در حال عوض شدن بودند.

شورای ترایارک متوجه شد که تنها راه تضمینی برای سرانجام دادن به جنگ داخلی این بود که دشمنی خارجی عرض اندام کند تا نکران تیرها به جای خودشان با آن بجنگند.

راه حل این مشکل ساده بود. با توجه به این که قدیم یگانگان تنها گونه ای بودند که توانایی جنگیدن با نکران تیرها را داشتند و نکران تیرها هم از گذشته از آن ها کینه به دل داشتند، آن ها واضح ترین گزینه برای تبدیل شدن به دشمن درجه یک نکران تیرها بودند.

شورای ترایارک علیه قدیم یگانگان اعلان جنگ کرد و وعده داد هر سلسله ای را که دوباره به تمدن کلی نکران تیرها ملحق گردد و با قدیم یگانگان بجنگد عفو کند. این نقشه جواب داد.

بدین ترتیب جنگ در بهشت (The War in Heaven) آغاز شد، جنگی که عواقبی بسیار سهمگین برای نکران تیرها در پی داشت.

جنگ در بهشت و آشنایی نکران تیرها با کتان ها

جنگ در بهشت جنگی در مقیاسی کهکشانی بود و باعث از بین رفتن خورشیدها و سیاره های زیادی شد. با این حال ، خیلی سریع معین شد که با وجود این که نکران تیرها جنگ را آغاز نموده بودند و خشم شان هم انگیزه پشت آغاز این جنگ بود، آن ها در برابر تکنولوژی پیشرفته تر قدیم یگانگان حرفی برای گفتن نداشتند، خصوصاً در زمینه سفر در فضا.

نکران تیرها به حاشیه های کهکشان عقب رانده شدند و جنگی که آغاز کردند هیچ سودی برایشان در پی نداشت. دوباره بین نکران تیرها تفرقه ایجاد شد و جنگ تجزیه طلبی دیگری بین شان راه افتاد. این بار هم بخش های جداافتاده از تمدن نکران تیرها با یکدیگر درگیر شدند.

قدیم یگانگان می توانستند نکران تیرها را هر موقع که بخواهند به کلی نابود نمایند. برای همین شورای ترایارک دوباره به فکر راه حل افتاد. راه حل آن ها موجوداتی به نام کتان ها (Ctan) بود. گفته می گردد که کتان ها قدیمی ترین موجودات در کائتات هستند و در ابتدای تولد کائنات از انرژی خالص به وجود آمدند. کتان ها پیکر بزرگ خود را روی ستاره ها می نشاندند، کل انرژی نهفته در آن ّها را می مکیدند و سپس سراغ ستاره ای دیگر می رفتند.

در جریان جنگ تجزیه طلبی دوم، نکران تیرها از وجود کتان ها باخبر شدند و روی آن ها نام خدایان ستارگان (Star Gods) را گذاشتند. آن ها متوجه قدرت این موجودات بسیار قدیمی شدند و شورای ترایارک متوجه شد که راه حل آن ها برای حل مسائلی که با قدیم یگانگان داشتند کتان ها بودند.

نکران تیرها برای کتان ها کالبدهایی فلزی ساختند و به آن ها فرمی فیزیکی بخشیدند تا آن ها بتوانند با دنیای فیزیکی تعامل داشته باشند و آن را درک نمایند. این پیکرهای فلزی از جنس فلزی زنده و منحصربفرد بودند که نکران تیرها نام آن را نکرودِرمیس (Necrodermis) گذاشته بودند. نکرودرمیس می تواند خود به خود رشد کند و خودش را ترمیم کند.

کتان ها که تا به امروز حجم بزرگی از انرژی بودند، شکل فیزیکی پیدا کردند و پیروز شدند لذت های مختلف دنیا مادی را تجربه نمایند و در مقایسه با بی مزگی شکل وجودی سابق شان این لذت ها به مذاق شان خوش آمد.

نکران تیرها برای کتان ها به عنوان موجوداتی خداگونه احترام قائل بودند، ولی با آن ها مثل برده هایشان رفتار کردند. آن ها از قدرت خالص کتان ها استفاده کردند تا خود را به سلاح ها و سفینه های نو مجهز نمایند و به جنگ خود با قدیم یگانگان ادامه دادند.

کتان ها از ادامه یافتن این جنگ راضی بودند، چون تشنه روح و انرژی حیات موجودات دیگر بودند و راه افتادن جنگی بزرگ برترین راه برای از بین بردن این گرسنگی بود.

تبدیل شدن نکران تیرها به نکران ها

با این حال، همان طور که انتظار می رود، نکران تیرها گول خوردند و به آن ها خیانت شد، خصوصاً از جانب کتانی که با نام فریبنده (The Deceiver) شناخته می گردد. کتان ها به نکران تیرها قول دادند تا مشکل شان با میرا بودن و عمر کم شان را حل نمایند. در این راستا، کتان ها به آن ها گفتند که بدن های فیزیکی شان را با کالبد فلزی زنده جایگزین نمایند.

تصور نکران تیرها این بود که پس از این که کالبد گوشتی و ضعف ها و محدودیت های متعدد آن از بین برود، بالاخره این امکان برایشان فراهم می گردد تا قدیم یگانگان را در هم بکوبند و کائنات را تسخیر نمایند. شورای ترایارک موافقت کرد و برای همین این فرایند آغاز شد. تعداد بسیار زیادی نکران تیر وارد کوره های بیولوژیکی شدند و انرژی وجودشان را به کالبدهای فلزی منتقل کردند.

با این وجود، بر فراز هر کوره کتانی ایستاده بود و از روح های دورانداخته شده نکران تیرها تغذیه می کرد.

پس از این واقعه، نکران تیرها با نام نکران ها شناخته شدند. نکران ها از مسائل فیزیکی پیشینیان شان رنج نمی بردند، ولی روح شان را از دست دادند. نکران ها اکنون به هیولاهای فلزی سرد و بی احساس تبدیل شده بودند. ولی با وجود خیانتی که در حق آن ها شد، آن ها باز هم هدفی مشترک پیدا کردند و آن هم نابود کردن قدیم یگانگان بود، با این تفاوت که این بار از قدرت فیزیکی کافی برای چنین کاری برخوردار بودند.

غیر از این، رهبر شورای ترایارک در آن موقع، یعنی پادشاه خاموش (The Silent King)، در جریان تبدیل شدن نکران تیرها به نکران ها، نوعی پروتکل فرمان برداری در همه نکران ها درون سازی کرد که به او اجازه می داد همه یشان را کنترل کند. این کار او باعث شد که نکران ها به درجه ای از اتحاد برسند که تا به امروز برایشان ممکن نبود. بنابراین جنگ در بهشت ادامه پیدا کرد و نکران های متحدشده و کتان ها قدیم یگانگان را در هم کوبیدند.

در مراحل نهایی جنگ، نکران ها به عنوان انتقام برای خیانتی که در حق شان شد با کتان ها دشمن شدند.

با این که کتان ها را، به خاطر ماهیت منحصربفردشان، نمی توان به طور کامل نابود کرد، نکران ها پیروز شدند آن ها را به قطعه های ریزتر تقسیم نمایند. قطعات کتان ها داخل دنیا های جیبی (Pocket Dimensions) در تسرکت ها (Tesseract) -ابرمکعب های چهاربعدی -ذخیره شدند.

با این که نکران ها به دو پیروزی مهم دست پیدا کردند، ولی در جریان دستیابی بهشان ضعیف شدند و فهمیدند که باید هدف شان را برای فتح کردن کهکشان به تعویق بیندازند، چون اکنون تمدن الدارها در حال اوج گرفتن بود.

خواب شصت میلیون ساله نکران ها

به مرور زمان کل اجزای ارگانیک داخل بدن نکران ها تجزیه شد، ولی آن ها می توانستند تا هر موقع که لازم بود صبر نمایند. نکران ها تعداد زیادی سیاره را به شبکه های گسترده ای از مقبره های زیرزمینی تبدیل کردند و پادشاه خاموش، به عنوان آخرین فرمانش، به نکران ها دستور داد به مدت شصت میلیون سال بخوابند و بعد بیدار شوند و کهکشان را تسخیر نمایند.

خود شخص پادشاه خاموش، به عنوان مجازات محکوم کردن نکران تیرها به نابودی، تبعید شد.

میلیون ها سال سپری شد و تمدن های بسیاری ظهور و افول کردند. در طی شصت میلیون سال، بسیاری از سیارات مقبره ای نکران ها بنا بر دلایل مختلف نابود یا دچار نقص فنی شدند.

فرو رفتن در زیست تعویقی (Stasis Sleep) برای چنین مدت طولانی ای، حتی برای نکران ها نیز چالش برانگیز بود و بسیاری از سیستم های مکانیکی در این مدت زمان خراب شدند. بعضی از این خرابی ها در مقیاسی کوچک رخ دادند و صرفاً باعث شدند که نکران ها زودتر یا دیرتر از موعد معین شده بیدار شوند، در حالی که بعضی از خرابی های دیگر نتایج فاجعه بارتری در پی داشتند.

بعضی از مقبره های نکران ها دست الدارها افتادند و آن ها نیز بلد بودند چطور تمهیدات دفاعی مقبره ها را پشت سر بگذارند. بسیاری از مقبره های دیگر نیز بر اثر حوادث طبیعی نابود شدند، مثل حرکت صفحات تکتونیک سیاره ها (Tectonic Shift) یا انفجار ستاره های نزدیک به مقبره ها.

به خاطر این اتفاقات، نکران ها پیروز نشدند به طور همزمان در قالب تمدنی بزرگ که توانایی تسخیر کهکشان را دارد، از خواب بیدار شوند. بیداری آن ها به شکل جزءجزء رخ داد.

وقتی نکران ها از خواب بیدار شدند، دیدند که دشمن های آن ها در مقایسه با موقعی که به خواب رفتند به مراتب بیشتر است. این دشمنان شامل ایمپریوم بشریت، نیروهای کیاس، تیرانیدها، ارک ها، تاوها و البته الدارها می شدند.

نکران ها اتحادی را که تحت فرمان پادشاه خاموش داشتند از دست داده بودند و در هزاره چهل ویکم چند سلسله نکران مجزا وجود دارد که رهبران هرکدام رویکرد و روشی متفاوت برای تخسیر دوباره کهکشان در فکر دارند.

شخص پادشاه خاموش نیز پس از روبرو شدن با تیرانیدها خارج از کهکشان راه شیری و پی بردن به مقدار خطرناک بودنشان، نزد نکران ها برگشت. او با هویتی مخفیانه سعی دارد تا حد امکان بیشترین تعداد نکران ها را از خواب بیدار کند تا تمدن آن ها را با هم متحد کند و پیش از این که تیرانیدها پیروز شوند همه چیز را نابود نمایند، خودشان تیرانیدها را نابود نمایند.

در تاریخ ثبت شده است که یک بار، ارتش پادشاه خاموش و گروهی از مارین های فضایی به نام فرشتگان خونین (Blood Angels) مجبور شدند با هم اتحاد برقرار نمایند تا علیه یورش ارتش جمعی تیرانیدها را بگیرند.

ویژگی های ظاهری و تکنولوژی نکران ها

بیشتر نکران ها عملاً ربات هستند، چون فکر شان تحلیل رفته و روحی در بدنشان وجود ندارد و برای همین نقش سربازهای بی مغز را برای رهبران شان ایفا می نمایند.

نکران هایی که مقام بالاتری دارند، مثل فِران ها (Phaeron) که رهبری سلسله ها را بر عهده دارند، یا اورلوردها (Overlord)، که شبکه ای از سیارات مقبره ای را برای فران شان کنترل می نمایند، از شخصیت و قابلیت های فکری بیشتری برخوردارند.

خود نکران ها دشمنانی سرسخت هستند، چون بدن های فلزی شان - که از نکرودِرمیس ساخته شده - در برابر آسیب مقاومت بالایی دارد و می تواند زخم های سنگین را به طور اتوماتیک ترمیم کند و اگر نکران ها در شرف مرگ باشند، می توانند به سیاره های مقبره ای نزدیک تله پورت نمایند.

در سیاره مقبره ای، فکر آن ها به بدنی نو منتقل می گردد. این فرایند کمی بیشتر باعث تحلیل فکر می گردد، ولی این موضوع باعث شده که کشتن نکران ها به صورت دائمی کاری بسیار سخت باشد.

نکران ها عمدتاً از سلاح انرژی مصرف کن (Gauss Weapons) استفاده می نمایند که می تواند هدف را به مولکول های تشکیل دهنده اش تجزیه کند. این اسلحه ها قادر به تجزیه گوشت، فلز و هر چیز دیگری که با آن برخورد کند می باشد.

از بعضی لحاظ تکنولوژی نکران ها در مقایسه با تکنولوژی الدارها، مثل تکنولوژی الدارها در مقایسه با تکنولوژی انسان ها به نظر می رسد. این یعنی تکنولوژی نکران ها پیشرفته ترین تکنولوژی در دنیای وارهمر 40000 است، هرچند به خاطر مقتضای پیرنگ یا قوانین بازی شاید این مقدار پیشرفته بودن با آنچه به تصویر کشیده می گردد تناسب نداشته باشد.

نکران ها گاهی قادرند کارهای خارق العاده ای مثل ساختن دنیا های جیبی، نابود کردن ستاره ها، عدم وجود و سپس وجود پیدا کردن و… انجام دهند. البته مثل همواره ماهیت این کارهای خارق العاده بستگی به نویسنده ای دارد که درباره آن ها می نویسد.

نکران ها یکی از جنبه های جالب وارهمر 40000 هستند و یکی از گونه های موردعلاقه من به حساب می آیند. نکران ها را می توان ترکیبی از ربات ها، زامبی ها، تکنولوژی فوق پیشرفته و فرهنگ مصر باستان حساب کرد.

با این که تمرکز بسیاری از نکران های هزاره چهل ویکم فتح کردن همه جا و همه کس است، ولی خرده داستان مربوط به پادشاه خاموش که در کنار بقیه در کوشش است تا جلوی یورش تیرانیدها را بگیرد نیز جالب است.

نکران ها پتناسیل زیادی برای رشد و پیشرفت دارند، چون میلیاردها نکران هنوز در خواب به سر می برند و منتظر بیدار شدن اند. با این که بسیاری از گونه ها در حال تقلا کردن و افول کردن هستند، نکران ها تازه قدرت نمایی خود را آغاز نموده اند.

منبع: The Exploring Series